Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

ΕΥΧΕΣ















ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Ο ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ  ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΗΡΕΜΑ - ΠΛΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ .

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΤΕΧΝΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ "ΚΟΡΜΟΡΑΝΟΙ"



































Κορμοράνοι , πριάρια ,διβάρια ...Αμβρακικός κόλπος.
Μπράβο στους " Κορμοράνους " για την Φαντασία , τη  Δημιουργικότητα και την Αισθητική τους .

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ(ΣΑΛΑΩΡΑ) 13-12-2012














Ξεκινήσαμε από το σχολείο μας , με πολύ χαρά και ενθουσιασμό...















Φτάσαμε στον προορισμό μας , το κέντρο ενημέρωσης της Σαλαώρας .
Ο προαύλιος χώρος του είναι φανταστικός ....














και η θέα μαγευτική.Η ατμόσφαιρα καθαρή ,ηλιόλουστη ,αλλά το κρύο τσουκτερό ....
















Το προσωπικό του Φορέα Διαχείρησης Υγροτόπων Αμβρακικού Κόλπου μας υποδέχθηκε πολύ θερμά  και εγκάρδια .Και η ενημέρωση αρχίζει.














Τα Διβάρια (μέθοδος ψαρέματος )...














Οι Αργυροπελεκάνοι ( Pelecanus crispus ) . Τα δεύτερα σε μέγεθος πουλιά στον κόσμο , με άνοιγμα φτερών 3.2 μέτρα , πάνω στις φωλιές τους .















Τα πριάρια ( ξύλινες βάρκες ,χωρίς καρίνα ,για ψάρεμα στα ρηχά νερά των Λιμνοθαλασσών ).














Η ξενάγηση συνεχίζεται στον προαύλιο χώρο.




























Στην αίθουσα προβολών...














είδαμε ένα καταπληκτικό Video ...


 

Ακολούθησε ενημέρωση ,για τα προβλήματα του Αμβρακικού , από τον Συντονιστή του Φορέα Διαχείρησης Υγροτόπων Αμβρακικού, Δημήτρη Μπαρέλο , που μας άγγιξε πραγματικά .


Δημήτρη σε ευχαριστούμε..

Όμως ο χρόνος ( και το κρύο ...) ήταν αδυσώπητος και 


αφού το προσωπικό του Φορέα μας μοίρασε αναμνηστικά και πληροφοριακό υλικό , πήραμε το δρόμο της επιστροφής ,παίρνοντας μαζί και την υπόσχεση από τα πολύ φιλικά πρόσωπα του Φορέα (Δημήτρη Μπαρέλο και Μαρία Κατσικάτσου ) ότι θα ξαναανταμώσουμε ,σε καλύτερες συνθήκες,είτε στον ίδιο χώρο είτε στο σχολείο μας ..



Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΣΤΑΧΤΟΤΣΙΚΝΙΑΣ


Σταχτοτσικνιάς (Κάντε κλικ για μεγαλύτερη εικόνα)

Είναι ο μεγαλύτερος από τους ερωδιούς που συναντούμε στη χώρα μας και αποτελεί τον κλασικό αντιπρόσωπο της οικογένειάς του. Μπορεί να παρατηρηθεί στην Ελλάδα όλο το χρόνο στους περισσότερους υγρότοπους. Αρκετοί Σταχτοτσικνιάδες είναι επίσης αποδημητικοί.Από την αρχή της δημιουργίας του Πάρκου έχει μόνιμη παρουσία σ' αυτό και ξαφνιάζει ευχάριστα τους επισκέπτες, πετώντας συχνά πάνω από τα κεφάλια τους με το μεγάλο άνοιγμα των φτερούγων του.Συχνά, κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση μπορεί να δούμε 4 - 7 από αυτούς να ψάχνουν ήσυχα σημεία του Πάρκου για να ξαποστάσουν λίγο από το μακρινό τους ταξίδι. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι Σταχτοτσικνιάδες χρησιμεύουν για οδηγοί στα Τρυγόνια κατά τις μεταναστεύσεις τους και μάλιστα πιστεύεται ότι, όταν αυτά κουρασθούν τα παίρνουν στη ράχη τους. Αφορμή για τη δοξασία αυτή αποτελεί το γεγονός ότι τα δυο αυτά είδη πουλιών φεύγουν την ίδια εποχή και ακολουθούν τις ίδιες διαδρομές. Γι' αυτό και σε πολλές περιοχές της χώρα μας τον ονομάζουν Τρυγονοσούρτη ή Τρυγονοκράχτη.Εκτός από το μεγάλο του ανάστημα, ξεχωρίζει από τους άλλους ερωδιούς για το σταχτί πάνω μέρος του, το λευκό κεφάλι και λαιμό, με μια πλατιά μαύρη ράβδωση από το μάτι ως την άκρη του λοφίου. Το μακρύ, κιτρινωπό και αιχμηρό ράμφος του αποτελεί ένα «καμάκι» εκπληκτικής ικανότητας και αποτελεσματικότητας. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής το ράμφος και τα καστανωπά πόδια του γίνονται κοκκινωπά.Κάθετε πολλή ώρα ακίνητος κοντά ή μέσα στο νερό περιμένοντας υπομονετικά και με ένα αστραπιαίο τίναγμα του λαιμού και ράμφους «καμακώνει» με το ράμφος τη λεία του, συνήθως ψάρια και βατράχια αλλά και σκουλήκια, σαλιγκάρια, ποντίκια όταν τρέφεται σε χωράφια.Έχει χαρακτηριστικό πέταγμα, με δυνατά και αργά φτερωκοπήματα ενώ ο λαιμός του είναι μαζεμένος μέσα στους ώμους και τα πόδια τεντωμένα πίσω. Ζει κοντά στο νερό και φτιάχνει τη φωλιά του πάνω σε δέντρα ή σε καλαμιές. Φωλιάζει σε μεγάλους αλλά και μικρότερους υγρότοπους της χώρας μας, συνήθως σε αποικίες. 


ΠΗΓΕΣ:http://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?tID=1354

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΡΩΔΙΩΝ



Οι ερωδιοί είναι πουλιά με μακριά πόδια και ράμφος που τους βοηθούν πολύ αφού ζουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σε περιοχές με ρηχά νερά. Τα βρίσκουμε κοντά σε ποτάμια, λίμνες, έλη, δέλτα, θάλασσα, σε υγρά λιβάδια και υγρές καλλιέργειες. Είναι όλα σαρκοφάγα είδη με τα περισσότερα να τρέφονται κυρίως με ψάρια ενώ τα υπόλοιπα με έντομα, άλλα μέρη της δίαιτάς τους αποτελούνται από ασπόνδυλα, αμφίβια και μικρά ερπετά. Όταν κυνηγούν χρησιμοποιούν την πολύ καλή τους όραση και γρήγορη κίνηση του λαιμού τους. Κατά την πτήση εναλλάσσουν το χτύπημα των φτερών με στιγμές αιώρησης. Κατά την πτήση έχουν τον λαιμό μαζεμένο σε σχήμα S και τα πόδια τεντωμένα. Με λίγες εξαιρέσεις ζουν και φωλιάζουν σε αποικίες, χρησιμοποιούν κυρίως τα δέντρα ή την πυκνή βλάστηση κοντά στο νερό. Δεν είναι λίγα τα είδη που ζουν και φωλιάζουν μαζί με άλλα είδη της ίδιας οικογένειας. Δημιουργούν μονογαμικά ζευγάρια την περίοδο της αναπαραγωγής και στην ανατροφή των μικρών συμμετέχουν και οι δύο γονείς. Τα είδη που ζουν στις εύκρατες περιοχές είναι μεταναστευτικά.

ΠΗΓΕΣ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%B9%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CE%B9